حمله به اصولگرایان اصیل !!!

پس از انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم روندی از سوی برخی افراطیون و رسانه های نزدیک به آنها آغاز شده است که مطابق آن هر روز یکی از چهره های برجسته جناح اصولگرا به بها نه ای مورد اهانت قرار می گیرد .

یک روز یک سایت مدعی حمایت از دولت می گوید قالیباف را باید شلاق زد ، روز دیگر یک سایت دیگر علی لاریجانی را متهم می کند که در تلاش است به صورت پنهان رهبری جبهه دوم خرداد را به دست بگیرد و دیگر صلاحیت ریاست فراکسیون اصولگرایان را ندارد ، روز دیگر باهنر متهم به تلاش علیه دولت اصولگرا و رایزنی های خارج از عرف و اتهامات رنگارنگ دیگر می شود و سرانجام هم عده ای رد احمد توکلی راه می افتند و با نادیده گرفتن حمایت های قاطع وی از احمدی نژاد در طول دو دوره انتخابات نهم و دهم علیه او شعار « مرگ بر منافق » سر می دهند و می گویند : « احمدی ، احمدی حمایتت می کنیم » .

آیا این شعارهای مرگ بر منافق علیه توکلی ناشی از همان حملات رسانه ای علیه این گروه از اصولگرایان نیست ؟

چرا باید هر روز یک نفر از قطار انقلاب و قطار جریان اصولگرایی پیاده شود ؟

اگر باهنر که نایب رئیس مجلس است در یک کادر عکس در کنار تابش رئیس فراکسیون اقلیت قرار گیرد ، اگر احمد توکلی یا علی مطهری در یک قاب عکس با یک نماینده منتقد دولت قرار بگیرند ، اکر رئیس مرکز پژوهشهای مجلس به یک نطق رئیس جمهور انتقاد کند و یا یک برنامه اقتصادی را به صلاح نداند و صدها اگر اینچنینی خیلی راحت متهم می شوند و باید از قطار پیاده شوند و حتی مجازات هم بشوند . نگاهی به برخی سایت ها که مدعی حمایت از دولت هستند و تعدادشان نیز زیاد است نشان می دهد که بسیاری از آنها مشغول عملیات روانی علیه نیروهای اصیل این انقلاب و نظام هستند .

نیروهایی که همواره مورد لطف و عنایت رهبری نظام بوده اند و اکنون باید به جرم انتقاد از دولت که وظیفه نمایندگی و اصولگرایی آنان ایجاب می کند ، چنین مود اتهام و حملات غیر اخلاقی قرار گیرند. این رفتارها هر چند به ظاهر علیه چند شخص است اما یک نتیجه مستقیم و یک نتیجه غیر مستقیم دارد .

نتیجه مستقیم آن این است که نیروهای اصیل کشور و نظام را تخریب می کند و در واقع جریان اصولگرایی را از درون تهی می کند و نتیجه غیر مستقیم آن نیز این است که دولت را از نیروهای منتقد و دلسوزی که واقعاً دلسوز دولت و ملت هستند دور و از نظرات آنها محروم می کند . این شاید در یک فضای احساسی، طرفداری از دولت محسوب شود اما در بلند مدت دولت را از اصیل ترین پشتوانه های جریان اصولگرایی محروم می کند .

اما آیا واقعاً نحوه برخورد با رسانه های شایعه پراکن و دروغ گو علیه روسای هر دو قوه مجریه و مقننه به یک شکل است ؟ آیا اگر رسانه ای رئیس یکی از قوای مملکت را به راه اندازی سایتی علیه رئیس یک قوه دیگر متهم کرد کسی از او سند و مدرک نمی خواهد ؟وقتی علی لاریجانی را متهم می کنند که سایتی راه انداخته تا دولت را تخریب کند و در این سایت یک کامنت گذار فرمانده سپاه را تهدید به ترور کرده است و ... خلاصه اتهاماتی چنین سنگین به رئیس قوه مقننه مملکت وارد می شود ، چه کسی مدرک و سند خواسته است ؟ در واقع به نظر می رسد این رفتار است که خلاف اصولگرایی است و الا انتقاد از چند ماده لایجه هدفمند کردن یارانه ها اصولگرایی کسی را زیر سوال نمی برد .

اما این کسانی که این روزها به نام اصولگرایی ، اصولگرایان اصیل و ریشه دار را زیر سوال می برند چه کسانی هستند ؟ به نظر می رسد افرادی که حتی حاضر نیستند به اسم و رسم خود اعلام موضع کنند و با رسانه های بی هویت و بی شناسنامه وارد میدان تخریب چهره های نظام می شوند ، نمی توانند اصولگرایان واقعی باشند . اما یک واقعیت تلخ این است که این روزها برخی به نام اصولگرایی تیشه به ریشه اصولگرایی می زنند . البته این نیز ناشی از احساسی بودن فضای سیاسی کشور است و شاید لازم باشد همه عقلای جریان اصولگرایی با توجه جدی به خطراتی که این جریان اصیل و انقلابی کشور و نظام را تهدید می کند ، تلاش بیشتری برای عقلانی شدن فضای سیاسی و محدود کردن افراطی ها و تازه از راه رسیده های مشکوک به خرج دهند .

واقعیت این است که ایراد اتهام به احمد توکلی ، علی لاریجانی ، محمد باقر قالیباف ، باهنر ، عسگر اولادی و حتی فشار سنگین به ایت آیت ا... مهدوی کنی نمی تواند مشکوک نباشد . شاید واقعاً هیچ کدام از اینها به هم مرتبط نباشند . اما سخت است که باور کنیم هر روز یک نیروی اصیل جریان اصولگرایی مورد حمله قرار گرفته است اما اینها به هم پیوسته نیست . چرا در راهپیمایی ضد استکباری 13 آبان علیه یکی از جدی ترین مخالفان مذاکره با آمریکا و علیه منتقد چراغ سبز نشان دادن دولت برای مذاکره با آمریکا ، شعار « مرگ بر منافق » سر داده اند؟ این پرسشی است که برای آن می توان جواب های مختلفی پیدا کرد . اما قضاوت در این باره را به خود اصولگرایان و مردم ایران واگذار می کنم .