یك كارشناس مسائل بینالملل گفت: كسانی كه در برابر شعار مرگ بر روسیه موضعگیری میكردند، اكنون چه توجیهی برای رفتارهای روسیه در قبال منافع ملی ایران دارند.مهدی مطهرنیا در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، اظهار داشت: البته روسیه تغییر رفتار نداده است، بلكه رفتار خود را در مسیر رسیدن به اهداف ملی در صحنه عمل سیاسی مدیریت میكند.
وی افزود: واكنشهایی اجتماعی به رفتار روسیه برآمده از استنادهای تاریخی و فهم موجود در خمیرمایه اجتماع است و نگرانی درباره رفتار نهایی روسیه، تنها در سطح تودهها قابل مشاهده نیست، بلكه در میان نخبگان اجتماعی و برخی مدیران نظام هم این نگرانی مشهود است.این استاد دانشگاه با تاكید بر اینكه در ساحت سیاست، باید بین نیت، رفتار و عمل تمایز قائل شد و به تبیین این مفاهیم پرداخت، گفت: فارغ از اینكه انگیزه روسها چیست، باید گفت كه مخرج مشترك این نیات، دستیابی به منافع تعریف شده توسط هیات حاكمه این كشور است.
وی با اشاره به اینكه در روسیه یك نظام دموكراتیك حاكم نیست، اظهار داشت: در مواضع پوتین و مدودوف در قبال ایران، شاهد تفاوتهایی هستیم كه جمعبندی این اظهارات، سیاست خارجی روسها را به سوی حصول توافقات بزرگ از غرب و بهرهبرداری از منافع اقتصادی با ایران واداشته است.مطهرنیا درباره نوع واكنش ایران به رفتار اخیر روسها، گفت: مسئله اساسی، داستان روسها و بازی آنها نیست، بلكه داستان ما و دلخوش كردن به بازی روسهاست كه مسئلهساز شده است.
وی افزود: مدیران سیاسی باید توضیح دهند كه آیا مجموع بدرفتاری و ضرباتی كه در طول دهههای گذشته توسط روسیه بر تن منافع ملی وارد آمده است، از برخی كشورهای دیگر كمتر بوده كه برخی اینچنین به روسها اعتماد كردهاند.این استاد دانشگاه با تاكید بر اینكه ایران در حال حاضر بیش از اینكه نوع رابطهاش با دیگران را مشخص كند، باید استراتژی خویش در سیاست خارجی را روشن و منسجم سازد، گفت: منافع ملی اگر به رویكردهای ایدئولوژیك اولویت نداشته باشند، اولیت دارند و باید از رهگذر حصول منافع ملی، به مصالح دینی هم دست پیدا كنیم.وی در پاسخ به اینكه علیرغم موضعگیریهای تند كنونی، چرا در صورتی كه روسیه كوچكترین نرمش نشان دهد، به یكباره شاهد چرخش عظیم مواضع رسمی در برابر روسیه هستیم، گفت: چنین چرخشهایی ناشی از دو مولفه خوشبینی مفرط و یا نبود منافع تعریفشده است كه سبب اعوجاج شدید در موضعگیریها می شود.
مطهرنیا ادامه داد: در وضعیت كنونی با توجه به چالشهای منطقهای و ظهور قدرتهای منطقهای مانند تركیه و همچنین احتمال مواجهه با وضعیتهای دشوارتر در عرصه بینالملل، دستگاه سیاست خارجی باید سازوكاری مناسب و متناسب با واقعیتها و ظرفیتهای موجود را تدارك ببیند تا حصول منافع ملی ممكن شود.وی اظهار داشت: در حوزه نظری ممكن است كه گفته شود هدف، وسیله را توجیه نمیكند ولی باید به این واقعیت اذعان داشت كه بازیگران بزرگ و موفق در عرصه بینالملل، ابزارها و استلزامات مناسب را برای دستیابی به اهداف خویش تعریف میكنند.
این كارشناس مسائل بینالملل تاكید كرد: در دهه چهارم انقلاب، ضرورت دارد كه سیاست خارجی ایران دارای یك استراتژی مشخص شود و در چارچوب این استراتژی، به بازتعریف رفتارهای سیاست خارجی توام با شناخت عمیق از بافت موقعیتی نظام بینالملل بپردازیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر